BLAKENDE BLOZELAAR.

Blakende blozelaar,
   Bloemig en bloot,
Draagt er een rozelaar
   Levender rood?

Aders in marmer en
   Kronklen niet uit,
Zoo ze daar, warmer en
   Hoog in zijn huid.

Ai, en dat mondeke,
   'n Duimpke maar breed,
't Zit met een rondeke
   Lachjes gereed.

't Zonneke en 't wemelend
   Zomerzeeblauw,
Zien bij zijn hemelend'
   Oogekens flauw.

'k Wed, om zoo'n bengelkens
   Liefelijkheid,
Zouden zelfs engelkens
   Weenen van spijt.



145 Gedichten, Amsterdam (S.L. Van Looy) 1907, 224 p.
156 Gedichten, tweede vermeerderde druk, Amsterdam 1911, 242 p.
209 Gedichten, derde vermeerderde druk, Amsterdam 1918, 305 p.